Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016

Λονδινο #1









       Λονδίνο, έξι μήνες τώρα που δεν έχω καταλάβει πως πέρασαν αλλά έχω καταλάβει και πολύ καλά. Η ζωή μερικές φορές έχει πολύ πλάκα και ξέρει πολύ καλά τι κάνει και που σε οδηγεί, αρκεί να ανοίξεις και να εμπιστευτείς. Αυτό έχω αρχίσει να μαθαίνω ξανά στο Λονδίνο, να εμπιστεύομαι, όχι τους ανθρώπους αλλά τις καταστάσεις. Ναι έχω περάσει πολύ δύσκολα και μοναχικά αλλά έχω μάθει και πολλά και συνεχίζω να μαθαίνω καθημερινά.
    Το Λονδίνο είναι ένας ατελείωτος χορός που δύσκολα θα σε προσκαλέσει αλλά άμα αρχίσεις να χορεύεις δε θα βάλεις κώλο κάτω να είσαι σίγουρος. Πολύ δουλειά, λίγος ύπνος, στα ρεπό διάβασμα και κάπως έτσι κυλάει η ζωή. Μια πόλη που δεν κοιμάται ποτέ που αν δεν βάλεις ένα φρένο μπορεί εύκολα να σε στείλει στο νοσοκομείο με υπερκόπωση η να σε καθηλώσει για μέρες στο σπίτι με ένα σπασμένο πόδι. Την υπερκόπωση την αποφύγαμε στο τσακ, το σπασμένο πόδι όχι. Και αυτό μια μεγάλη ανακάλυψη, το πόσα μπορείς να κάνεις με ένα πόδι και το πόσα δεν μπορείς.
   Μου λείπει η Ελλάδα, οι φίλοι μου, ο σκύλος μου, η οικογένεια μου και η θάλασσα αλλά, αυτό το μεγάλο αλλά που με πόναγε και με πονάει ακόμα. Δεν ξέρω αν θέλω να μείνω εδώ αλλά δεν θέλω να γυρίσω πίσω. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχει ξεκινήσει ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου και βλέπουμε....




υ.γ. Μου λείψατε.



2 σχόλια:

Jade είπε...

Κάθε αρχή και δύσκολη λένε.. Και ειδικά μ' αυτό το θέμα σ' αυτή τη χώρα..αυτό το μεγάλο αλλά ίσως που είπες... Όλοι είμαστε για όπου φύγει φύγει.. Ωραίο το Λονδίνο. Βροχερό και ακριβό, αλλά ωραίο κατά τα άλλα. Οι Άγγλοι από πάντα είχαν και μια πιο καλαίσθητη αντίληψη της μουσικής σε σύγκριση με άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, ξέρουν ν' ακούνε. Πιστεύω θα 'χεις βρει και τους ρυθμούς σου μετά από 6 μήνες, οπότε όλα σιγά σιγά θα αρχίσουν να βγάζουν και μια άκρη...
Καλή τύχη στο κεφάλαιο που άνοιξες και περαστικά για το πόδι. Σε όλους μας -τους εκτός- θα μας λείψουν και θα μας λείπουν όλα αυτά που ανέφερες και η Ελλάδα γενικότερα θα έλεγα εγώ.. Πάραυτα, συνεχίζουμε και βλέπουμε όπως είπες και εσύ. Ο καιρός πως θα τα φέρει, ποτέ δεν ξέρεις..

roundel είπε...

Jade σευχαριστω πολυ. Το Λονδινο κρυο και μοναχικο αλλα με ωραια χρωματα και μυρωδιες. Έτσι είναι οταν εισαι μακρια, μονο τα καλα σκεφτεσαι και τα καλα σου λειπουν. Τους ρυθμους μου τους βρισκω και τους χανω ετσι ειναι το Λονδινο ανατρεπτικο.


υ.γ.Σορρυ που αργησα να απαντησω τοσο στο σχολιο σου :)