Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Επιτέλους φεύγει.......



Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή, το σπίτι μας κάθε παραμονή πρωτοχρονιάς ήταν γεμάτο κόσμο, φίλοι των γονιών μου με τα πιτσιρίκια τους και μερικές φορές συγγενείς. Ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο, μερικές φορές αληθινό με πολλά φωτάκια και μπόλικο βαμβάκι για να δείχνει χιονισμένο. Γέλια, χοροί, λιχουδιές, επιτραπέζια παιχνίδια άντε και καμιά φορά και κανένας τσακωμός έτσι για να ανάβουνε τα αίματα. Και βέβαια κάθε χρονιά, λίγο πριν αλλάξει ο χρόνος, τα πιτσιρίκια τρέχαμε στο πίσω μπαλκόνι για να δούμε τα πυροτεχνήματα και τότε χτύπαγε η πόρτα και εμφανιζόταν ο Άγιος Βασίλης με το τεράστιο σακούλι του. Πάντα ήξερα ότι ο άνθρωπος που κρύβεται κάτω από την φορεσιά αυτή είναι κάποιος που ξέρω, πότε ήταν η μαμά μου, πότε ο μπαμπάς μου και πότε η Κυριακή. Παρ’ όλα αυτά κάθε χρονιά τον περίμενα να εμφανιστεί, μάλλον μου άρεσαν πολύ τα παραμύθια άσχετα αν ήξερα ότι είναι ψεύτικα Θυμάμαι μια φορά, έκανα βόλτα στα μαγαζιά με την μαμά μου και είδα ένα κουκλόσπιτο τότε της είπα ότι αυτό θέλω να μου φέρει δώρο ο Άγιος Βασίλης και εκείνη βέβαια μου είπε ότι δεν ήταν σίγουρη αν θα τα καταφέρει γιατί ήταν πολύ ακριβό, αλλά εγώ δεν πτοήθηκα της απάντησα με στυλ «Καλά ρε μαμά πως δεν μπορεί αφού εσύ δεν είσαι ο Άγιος Βασίλης;». Και φυσικά η συζήτηση τελείωσε εκεί. Νομίζω πως ποτέ σαν παιδάκι δεν πίστεψα πραγματικά σε αυτόν το μύθο του χοντρού μουσάτου με τα δώρα. Όμως ακόμα και σήμερα ψοφάω να κάθομαι δίπλα στο τζάκι και να βλέπω χριστουγεννιάτικες ταινίες, αυτό είναι το παραμύθι μου, η δική μου χριστουγεννιάτικη πραγματικότητα

Κατά τα άλλα μια μικρή ανασκόπηση για την χρονιά που φεύγει και καλά θα κάνει γιατί ήταν σαν εφιάλτης,
αλλά και πολλές σκέψεις για αυτή που θα έρθει...... που ελπίζω να με αφήσει να πάρω και καμιά ανάσα!!
Και μάλλον αυτό θα ήθελα να μου φέρει φέτος ο Άγιος Βασίλης λίγο οξυγόνο.....

Σας εύχομαι να έχετε μια πολύ καλή πρωτοχρονιά να φάτε να πιείτε και να γελάσετε με την ψυχή σας...... : )

Δεν υπάρχουν σχόλια: