Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Μια βόλτα στην εθνική.


   Μια μεγάλη βόλτα στην εθνική με σκοπό να συναντηθώ με τη θάλασσα. Πολύ βροχή και λίγη ομίχλη συνδυασμός που με κάνει να μην βλέπω μπροστά μου, παρ' όλα αυτά συνεχίζω, η ανάγκη μου είναι τόσο μεγάλη που θα πάω όπως και να' χει. Η αλήθεια είναι ότι έχω πάρει αρκετά σημαντικές αποφάσεις στη ζωή μου αυτή τη περίοδο και ότι ακόμα δεν τις έχω χωνέψει. Μερικές φορές θα ήθελα να υπήρχε ένα μηχάνημα το οποίο να μπορεί να αφαιρεί από το κεφάλι μου όλες τις σκέψεις, να μπορώ να ξεκουράζομαι λίγο στο κενό. Συνήθως αυτό το καταφέρνω με μια βόλτα στην εθνική. Πίνω καφεδάκι, καπνίζω και τραγουδάω. Και όταν πια φτάνω στην θάλασσα είμαι ήδη ξαλαφρωμένη και έτοιμη να συναντήσω την αγαπημένη μου φίλη.


   Στον γυρισμό σκεφτόμουν την συζήτηση που είχαμε εχθές το βράδυ, τι θα έκανα δηλαδή αν έβλεπα μπροστά μου ένα εμπόδιο και πάλι κατέληξα στο ίδιο συμπέρασμα ότι θα το προσπερνούσα με ασφάλεια, όμως μερικές φορές τα εμπόδια δεν είμαστε σε θέση να τα δούμε εγκαίρως και αναπόφευκτα έρχεται η σύγκρουση. Όταν ήμουν πιο μικρή οι συγκρούσεις με τάραζαν πάρα πολύ, νόμιζα πως αν τσακωνόμουν με κάποιον δεν θα ξανά μιλούσαμε ποτέ, με τον καιρό έμαθα να εκδηλώνω τις διαφωνίες μου και να μην χάνω την γη κάτω από τα πόδια μου σε κάθε τσακωμό. Τι γίνετε όμως με τις συγκρούσεις που γίνονται μέσα μου? Όταν η μια πλευρά θέλει αλλά η άλλη συνήθως φοβάται? Και τελικά μήπως αυτός ο φόβος ακόμα εξυπηρετεί σε κάτι? Η μήπως όλα αυτά είναι απλά δικαιολογίες για να μην βάλω την αντλία? Και πως γίνεται όλες οι ανασφάλειες και οι φόβοι μου να προσωποποιούντε σε ένα μοβ πραγματάκι?
 



 

9 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

Νομίζω πως σε καταλαβαίνω.
Την ανάγκη σου για φυγή,την δύναμη να αποφασίζεις στην ζωή σου.
Την βροχή
την θάλασσα
τις σκέψεις!

Ναι σίγουρα σε καταλαβαίνω !

roundel είπε...

Φυσικά και με καταλαβαίνεις αν όχι εσύ που τόσο αγαπάς αυτές τις στάλες, τότε ποιος? Επίσης με τιμάς και μου δίνεις θάρρος με το σχόλιο σου! Καλώς ήρθες στον κόσμο μου γλυκιά σταλαγματιά!

Let open red and green είπε...

Γειά σας γλυκά μου παιδία...

Όμορφα και ζεστά είναι εδώ...

Να ευχηθώ κι εγώ να πάνε όλα βελούδινα κι ωραία, όποια απόφαση κι αν πάρεις!

(και ποια απ' τις βελτιώσεις που φέραμε στη ζωή μας δεν είχε το ρίσκο της;)

Φιλάκι
Let open red and green

roundel είπε...

Καλώς όρισες αγαπημένε μου....

μ είπε...

Λοιπόν τις βόλτες στην Εθνική τις είχα και γω ως καταφύγιο, αλλά τώρα με τις αυξήσεις πάνε κι αυτές. ;)

υγ. κόψ'το το κάπνισμα ρε παιδί μου...
(εκνευριστικός ε;)

καλησπέρα!

roundel είπε...

Μάνο,
είπαμε ή μάλλον εγώ είπα, όπως και να'χει εμείς είμαστε πλούσιοι, μη σκας αρκεί να θες!
Το κάπνισμα δεν θα το ήθελα αλλά ακόμα μου χρειάζεται!
(Ωραία εκνευριστικός)
Καλώς ήρθες.....

Unknown είπε...

Αυτο το [εμποδιο] καααατι μου θυμιζει.Τεσσερις τα ξημερωματα...Εκει να δεις ομιχλη....στα ματια.Παρ'ολα ομως τα εμποδια,ηρθα και θα μεινω.

roundel είπε...

jtv,
φαντάζομαι ομίχλη από τη νύστα!
Μου αρέσουν οι άνθρωποι που ξεπερνούν τα εμπόδια και καταφέρνουν να μένουν!
Καλώς ήρθες...

Unknown είπε...

Το μοναδικο εμποδιο ειναι ο εαυτος μας.Ο εαυτος μας,που επιλεγει να επιβιωνει αντι να ΖΕΙ.