Σάββατο 6 Μαρτίου 2010

Dear Fear.....



  Ένα βλέμμα που κοιτά προσεκτικά να μην προδώσει αυτά που κρύβει μέσα του. Λεπτές κινήσεις και μερικά χαμόγελα ευτυχίας και ανακούφισης. Ένα δείπνο με τον φόβο. Μια κόντρα που αγγίζει τα όρια της τρέλας. Τρέχεις, τρέχεις να ξεφύγεις από εκείνον αλλά συνεχίζεις να τον βλέπεις παντού. Θέλεις κάπου να κρυφτείς αλλά μετά σκέφτεσαι ότι δεν υπάρχει κανένα μέρος για σ' ένα. Δε θες άλλο, δε μπορείς άλλο. Θυμώνεις, θυμώνεις πολύ γιατί δεν σε αφήνει να είσαι ελεύθερη. Κάθε φορά που πάει να σε πλησιάσει αμύνεσαι γιατί αρνείσαι να παραδεχθείς τους λόγους που συνεχίζει να υπάρχει.
Σταμάτα να σκέφτεσαι για λίγο και άνοιξε τα αυτιά σου......

3 σχόλια:

Unknown είπε...

Φανταστικη μουσικη.Οταν παιζεις μουσικη,ξεχνας τα παντα.Η διαφορα εδω ειναι οτι την ακους.

roundel είπε...

jtv,
αρκετές φορές όταν παίζω μουσική τα θυμάμαι όλα!
αρκετές φορές τα θέλω πάλι όλα!
αρκετές φορές θυμώνω κιόλας!
Αλλά σίγουρα εκτονώνομαι!

Unknown είπε...

Σ'εμενα παλι συμβαινει το αντιθετο.Δεν θυμαμαι τιποτα,δεν θελω τιποτα δεν θυμωνω με τιποτα.Αυτο μου συμβαινει μονο οταν ακουω.Θα συμφωνησω ομως με την εκτονωση.Μηπως εχω προβλημα;