Δευτέρα 18 Οκτωβρίου 2010

7:04




0:00

 Hidden Orchestra - Dust




0:08
Σταγόνες ντύνουν τη μέρα που δε ξημέρωσε ποτέ
συνοδεύοντας τα κρυμμένα όνειρα που δεν άρχισαν ακόμα
γεμίζουν τους προσαρμοσμένους λάκκους με ελπίδες
κυλούν αργά πάνω στο τζάμι στολίζοντας 
το φίλτρο των ματιών μου με βρεγμένες επιθυμίες
σταματούν για λίγο δημιουργώντας στάλες
που κρέμονται στην άκρη της επιφάνειας μας
βουτούν σίγουρες στα βάθη της ύπαρξης μας
και κατρακυλούν πάλι συνεχίζοντας το νόημα
ταξιδεύουν μέσα στις γραμμές των τηλεφώνων
ενώνονται με άλλες πιο μεγάλες, πιο μικρές
φτιάχνοντας μικρούς υγρούς παραδείσους
που μεγαλώνουν και γίνονται βροχή
στη αρχή σιγανή, μετά δυνατή
ενεργοποιεί τις αισθήσεις 
στην άκρη των δαχτύλων μας
οι κινήσεις μετρούν την κάθε απόσταση 
της εικόνας που δημιουργείται μπροστά μας
2:19
όλα αρχίζουν ξανά
ένας κατακλυσμός σκέψεων και συναισθημάτων
που ξεσπά πάνω στο μεταίχμιο της αλλαγής
μπερδεύοντας την ψευδαίσθηση με τη πραγματικότητα
3:00
όχι όχι λογική, ένστικτα μόνο
που δε μπορείς να ονοματίσεις
3:17
σπάω με δύναμη τις ταμπέλες που αραδιάζεις
στο δρόμο μου, μη τύχει και πέσουν πάνω τους 
τα αισιόδοξα όνειρα μου
σκάβω βαθιά τριγύρω τους
αναμοχλεύω το χώμα που τις στηρίζει
ξεχωρίζω κάθε κομμάτι της άκαμπτης ύπαρξης τους
τις αντικαθιστώ με σπόρους γενναιότητας
που μεταμορφώνονται
στη  πραγματοσύνη του εαυτού μας
4:42
ησύχασε λίγο τώρα
άκου τη βροχή
ηχεί αρμονικά 
μη σε ξεγελά
4:59
άστη να διαπεράσει γρήγορα τις ίνες της κάθε μας προσδοκίας
κάνοντας τη στιγμή μας να μοιάζει παντοτινή
κράτα στα χέρια σου το ψέμα του πάντα 
και σπάστο σε χίλια κομμάτια
με τη δύναμη του δικού μας τώρα μόνο έτσι 
θα μπορέσουμε να ζήσουμε ελεύθεροι
αγκαλιά με τα όνειρα μας
6:44
ησύχασε τώρα, πάει πέρασε...
7:04


υ.γ.ακόμα βρέχει... 
  

14 σχόλια:

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Μια κουβέντα μόνο:
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ:

annanas είπε...

πολύ καλό!
Βελτιώνεσαι :)
Ελπίζω να είσαι καλά.

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Σκέφτομαι..
Και τι είναι η λογική μας φορτωμένη από επιβαλόμενες εντολές για δήθεν αρμονική συνύπαρξη με τον έξω κόσμο-;- Δεσμά που γκρεμίζουν το εγώ μας σε μια δυστυχία ατέλειωτη. Και φτάνουμε να είμαστε άδειοι και θλιβεροί την ώρα της καταμέτρησης των ονείρων μας..Γιατί, το όμορφο υπάρχει μέσα μας εν τη γεννήσει μας. Γιατί, η αρμονία υπάρχει με τη δημιουργία μας.. Γιατί, αφήνουμε την όμορφη φύση μας στη ζούγκλα των αχρείων, να γίνει τροφή τεράτων και παύουμε να είμαστε!..
Άκου, βρέχει πάντα!..
Βγες γυμνή στη βροχή και νιώσε!
Κυλούν τα χρόνια..Ζήσε γενναία, να λυτρωθείς!

Εξαιρετική η γραφή σου, θεά μου!!!
Κι οι σκέψεις Σου!!!

Αγκαλιά βροχερή και μεγάλη!!!
Εγώ. Απ' το περιθώριο των επιβολών..
Σε φιλώ!

Unknown είπε...

πάει ... πέρασε ... έως να ξανάρθει ... ευτυχώς ... υπάρχει η σπείρα ... να αναδευόμαστε λυτρωτικά ...

σε φιλώ

Λάθος άνθρωπος είπε...

Η βροχή είναι λύτρωση.

roundel είπε...

*Χριστόφορος*

Από μένα δύο...
Με αιφνιδίασες...

roundel είπε...

*annanas*
Μάλλον καλό αυτό!
Καλά είμαι λίγο αγχωμένη αλλά καλά!
Άντε μόλις ξεμπερδέψεις να πιούμε καφεδάκι:)
Καλημέρα φρουτάκι!

roundel είπε...

*Προμηθέας*
Πανέμορφο και άπειρα αληθινό αυτό που είπες, η ομορφιά είναι μέσα μας από την αρχή της ύπαρξης μας και...δυστυχώς "κάνουμε" τα πάντα για την εξατμίσουμε μέσα σε διαλυτικά ψευτοσυνείδησης και άτοπου καθωσπρεπισμού!

Από εκείνο το περιθώριο και γω στέλνω ηλιόλουστη καλημέρα και πορτοκαλοκόκκινο φιλί:)

roundel είπε...

*meggie*
πέρασε, περαστικά μας...

Καλημέρα όμορφη!

roundel είπε...

*Λάθος άνθρωπος*
...και όχι μόνο!

Καλημέρα σου και...
καλώς ήρθες:)

Ocean είπε...

Καλού κακού πέρνα και από
κανένα Μεταίχμιο ή εκδόσεις Ψυχογιός
από κανένα Κέδρο ή τον Ιανό έστω.
Είμαι σίγουρος
πως κάποια μέρα και όχι πολύ αργά
θα σε δούμε σε βιτρίνα βιβλιοπωλείου.

Αρκεί να μην ταυτίζεσαι πάντα.

roundel είπε...

*Ocean*
Καλημέρα ωκεανέ μου, μάλλον σε κανα ράφι θα με δείτε...τώρα αν θα είναι βιβλιοπωλείου δε ξέρω!

Σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια:)

Aurangel είπε...

Όμορφο ιστολόγιο.
Την καλημέρα μου!

roundel είπε...

*Aurangel*

Καλησπέρα!
Σευχαριστώ...
Καλώς όρισες:)