Τρίτη 26 Οκτωβρίου 2010

Marble Hurts...



Κάποιος αποφάσισε για μένα πριν από μένα, 
να σύρει τις καρδιές μας στα πλακάκια, 
να γίνουν και εκείνες ένα ζωντανό κομμάτι τους. 
Κάποιος αποφάσισε να δώσει το τέλος για μένα πριν από εμένα, 
στοχεύοντας σε μια καινούργια αρχή. 
Κάποιος διάλεξε τι είναι το σωστό για μένα πριν από μένα, 
βούτηξε τις αποφάσεις του μέσα σε δάκρυα πόνου και συνέχισε. 
Φίλτραρε τα συναισθήματα του από μεγάλες επιφάνειες λογικής, 
λίγα επιβίωσαν, τα φύλαξε να μη του τα πάρουν, 
τα έκρυψε καλά να μη τα δουν. 
Φώναξε δυνατά φύγε τώρα που είναι αρχή, 
φύγε να κάνεις μια άλλη αρχή. 
Κάποιος ήξερε πριν από μένα τη ματαιότητα, 
την έντυσε με πολύχρωμα υφάσματα και
την κρέμασε στη κάθε άκρη των στιγμών μας.
Μια συλλογή από πρέπει και αλλά,
που μεγάλωναν και γίνονταν θεριά.
Κάποιος αποφάσισε να λήξει το παιχνίδι για μένα πριν από μένα, 
βάρεσε δυνατά με τη σφυρίχτρα του το τέλος του αγώνα, 
έληξε χωρίς να καταλήξει. 
Κάποιος αποφάσισε τι θέλω πριν από μένα, 
κρατώντας στα χέρια του τις δικές του μεταφράσεις, 
παραφράζοντας το κείμενο που έγραψα. 
Ήταν ο ίδιος άνθρωπος που με θαύμαζε και με θαυμάζει.
Λέω σε μένα....
Βάλε τώρα στο καλάθι το τέλος να έχεις να μετράς,
έτσι και αλλιώς συνήθισες τους αποχωρισμούς
βάλε στο κουτί τις αναμνήσεις να έχεις να κοιτάς, 
έτσι και αλλιώς είναι το μόνο που έχεις.


Χαρούλα Αλεξίου - Βυθός

 


Πέρασαν μέρες χωρίς να στο πω
"Το σ' αγαπώ δυο μόνο λέξεις..."
αγάπη μου,πως θα μ' αντέξεις,
που 'μαι παράξενο παιδί σκοτεινό.

Πέρασαν μέρες χωρίς να σε δω,
κι αν σε πεθύμησα δε ξέρεις.
"Κοντά μου πάντα θα υποφέρεις..",
σου το 'χα πει ένα πρωί βροχερό.

Θα σβήσω το φως κι όσα δε σου χω χαρίσει
σε ένα χάδι θα σου τα δώσω.
κι ύστερα πάλι θα σε προδώσω,
μες στου μυαλού μου το μαύρο βυθό.

Θα κλάψεις ξανά που μόνος θα μείνεις
κι εγώ πιο μόνη κι από μένα,
μες σε δωμάτια κλεισμένα,
το πρόσωπό σου θα ονειρευτώ,
γιατί μες στο όνειρο μόνο ζω.

Στα σοβαρά μη με παίρνεις ειν' το μυαλό μου θολό
είναι και ο κόσμος μου αστείος.
Κι όταν με βαρεθείς τελείως
ψάξε αλλού να με βρεις όπως με θες.

Και εγώ που αγάπησα πάλι την ιδέα σου μόνο
και κάποιο στίχο που σου μοιάζει,
κοιτάζω έξω και χαράζει...
έγινε το αύριο πάλι χθες.
 
 

8 σχόλια:

fish eye είπε...

καλα θα ηταν να ψυχανεμιζομασταν τα παντα, αλλα πολλες φορες γινονται πραγματα που τα αποφασιζουν οι αλλοι..

δυναμη..

roundel είπε...

*❤*
το να αποφασίζουν για μένα πριν από μένα με φέρνει σε δύσκολη θέση, γιατί είναι σαν οι μετέπειτα αποφάσεις να μην είναι καθαρά δικές μου αλλά αναγκαστικά δικές μου!

θα τη χρειαστώ τη δύναμη...
Καλό βράδυ

Unknown είπε...

Θα την χρειαστείς την δύναμη και θα την βρεις ...
το μόνο κακό είναι πως πάντα οι άλλοι αποφασίζουν για το πότε θα την βρούμε ... ακόμα κι όταν το κάνουν ... βελούδινα.

Εδώ είμαστε ... με δική μας, καθαρή, απόφαση

roundel είπε...

*meggie*

Καλημέρα καλό μου!
Τη δύναμη την έχω, ευτυχώς έχω κάνει αρκετή δουλειά σε σχέση με αυτό, και μπορώ να σου πω πως έχω εκπλαγεί με τον εαυτό μου.

Όσο για τις αποφάσεις; Τελικά ξέρεις κάτι κανείς δεν έχει τη δύναμη να αποφασίζει για μας πριν από εμας, άσχετα με το τι λέει και το τι πιστεύει.

Τις τελικές αποφάσεις τις παίρνουμε εμείς...επηρεαζόμενοι η μη από τους άλλους δεν έχει σημασία, και αυτές δικές μας είναι!

Τώρα το εδώ είναι πολύ παραπάνω από μια απόφαση, είναι ανάγκη, είναι θέλω, είναι μοίρασμα, είναι ένα κομμάτι μας...για άλλους μεγαλύτερο για άλλους μικρότερο...για μένα είναι αρκετά σημαντικό και μεγάλο!

Χαίρομαι λοιπόν που και εσείς είστε εδώ με αποφάσεις καθαρά δικές σας!

Φιλί μεγάλο

streetfox είπε...

ναι roydelaki... όλα επιλογές μας είναι...κι ας μην το γνωρίζουμε

κι ο πόνος και το γέλιο, και το ντουλαπάκι που κλειδώνουμε και τα ανοιχτά παράθυρα...
τα συμβάντα που μας αφορούν τόσο άμεσα όσο και έμμεσα είναι συνδεδεμένα με την πορεία μας (σιγά το νέο)
… ίσως με ένα μυστικό τρόπο να τα επιδιώκουμε για το μάθημα που πρόκειται να πάρουμε… κι όλλας

πιθανόν να ήμουν πιο εύστοχη αν έλεγα πως συχνά αγνοούμε το κυρίως μάθημα (είναι κουραστικό) γι αυτό και μας φαίνονται δυσάρεστα κάποια γεγονότα
όταν το δούμε αλλιώς όμως, όχι αναγκαστικά με περισσότερη δύναμη αλλά και με δεκτικότητα ή απλά κατανόηση..? τι γίνεται τότε?


Είμαστε εδώ τόσο για τα ευχάριστα όσο και για τα δύσκολα… που θα φέρουν κι άλλα ευχάριστα…

Σε φιλώ γλυκό μου

Δραπέτης είπε...

Ωραίο τραγούδι!


Καλησπέρα!

roundel είπε...

*streetfox*

Σίγουρα το νόημα της επανάληψης αυτό είναι, το να πιάσουμε αυτό που θέλει να μας πει, κυρίως με μικρές παραλλαγές επαναλαμβάνονται σκηνικά στη ζωή μας, το μόνο που αλλάζει είμαστε εμείς μέσα σε όλο αυτό. Η στάση μας, η οπτική γωνία, η μετάφραση, η δεκτικότητα...

Αχ αλεπουδίτσα η ζωή είναι πάντα ωραία και στα σκατά και στα καλά!

φιλί μεγάλο

roundel είπε...

*Δραπέτης*
Καλύτερε μου εαυτέ κάνω παράπονα!
Καιρό έχουμε να σε δούμε εδώ...
Μάλλον έχεις αφοσιωθεί στο πως θα πηδήξεις από τη ρόδα!!!

Καλησπέρες...