Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Χορεύουμε;









Ανάποδα τα βήματα
πάω από το τέλος στην αρχή
μπλέκονται τα πόδια μου στα δικά σου
τα χέρια σου στη μέση μου, στο λαιμό μου
Προσπαθείς να κυριαρχήσεις
το άγγιγμα σου απαλό
η φωνή σου ζόρικη
το βλέμμα σου σίγουρο
Mε μια κίνηση
με τραβάς επάνω σου
με κολλάς επάνω σου
αφήνομαι
να νιώσεις 
τη μυρωδιά μου
Mε γυρνάς,
πλάτη στα μάτια σου
κρατάς σφιχτά τα χέρια μου
βήματα πίσω
σχεδόν νιώθω την ανάσα σου
που προσπαθεί να με φτάσει
Γυρνάω το βλέμμα μου στο δικό σου
βήματα κανονικά για μένα
ανάποδα για σένα
ο ένας στην αρχή
ο άλλος στο τέλος
αλλά στο ίδιο σημείο
Ανάσα σου στον ώμο μου
το βλέμμα σου στο δικό μου
τα χέρια σου το ένα στη πλάτη μου
το άλλο στο δικό μου
βήματα κανονικά
τα πόδια μου ανάμεσα στα δικά σου
τα χέρια μου στη πλάτη σου
η ανάσα μου στα χείλια σου
το βλέμμα μου στο δικό σου
Επίθεση κατά πρόσωπο
Πόση φωτιά ακόμη θέλεις;
Πόση αντέχεις;
Με πετάς πίσω
το ένα χέρι με κρατά
το άλλο εξερευνά
με φέρνεις μπροστά σου
με σφίγγεις επάνω σου
κάνω να φύγω
με κρατάς
γυρνάω το βλέμμα μου
το ακολουθείς
με σφίγγεις κι' άλλο
δε μπορώ να αναπνεύσω
τα χείλια σου στα δικά μου
ανάσα σου μέσα μου.


υ.γ. Σίγουρα αυτοκτονώ με έρωτα...
Καλημέρα...

31 σχόλια:

kovo voltes... είπε...

Η καλύτερη αυτοκτονία...;)

Placebo. είπε...

Καλημερα!!Πολυ ομορφο κειμενο!!Οντως η καλυτερη αυτοκτονια!Και μιας και μιλαμε για αυτοκτονία,να σε ενημερωσω οτι η google ''αυτοκτονησε'' το μπλογκ μου,αλλα πλεον θα με βρισκεις εδω http://placeffect.blogspot.com/ :)

annanas είπε...

αχ πώς μ' αρέσει το ταγκο!
ωραίο το ποίημα, αυτοκτονικά ερωτικό :)
Καλησπέρα!

...won't you dance with me, in my world of fantasy...

fish eye είπε...

υπαρχουν ακομη ανθρωποι που νιωθουν τοοοσο παθος;

υπαρχουν ε;;)))

Ανώνυμος είπε...

Πολύ λεπτομερείς η περιγραφή του χορού. Ακούγοντας το τανγκό ήταν σαν να έβλεπα το ζευγάρι να κινείται.
Τι είμαστε μωρέ οι γυναίκες που δε μπορούν οι άντρες να καταλάβουν; Χορεύτριες...

Ανώνυμος είπε...

Έρωτα?
...Είτε πάθος?

roundel είπε...

*kovo voltes...*
Βασανιστική πολύ όμως και μερικές φορές δεν αντέχεται...

roundel είπε...

*George S.*
Δε ξέρω τι έγινε αλλά αυτές τις μέρες έκλεισαν πολλά μπλογκ...
Κρίμα να "εξαφανίζεται" τόση δουλειά!
Χαίρομαι που σου άρεσε το τάνγκο μου:)

Σου έρχομαι...

roundel είπε...

*annanas*
nouvelle vague...αγαπημένο το έχω αναρτήσει και παλιότερα!

Ακριβώς αυτό όμως!
Αυτοκτονικά ερωτικό...

Και σε σκεφτόμουν αυτές τις μέρες λωτέ μου!

roundel είπε...

*❤*
Ναι υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν τόοοοσο πάθος, ενίοτε το ζουν κιόλας!

roundel είπε...

*AnD*
Μη ξεχνάς όμως ότι το τάνγκο θέλει δύο! Οι γυναίκες είμαστε υπέροχα πλάσματα γεννημένα για να γοητεύουμε τους άντρες...

Φιλί κατακόκκινο;)

roundel είπε...

*themadinme*
Συνήθως αυτά πάνε μαζί!
Μετά το χάος...

Unknown είπε...

Μας έφτιαξες βραδιάτικα...
Σαν να έχω πάθει ένα !@#$%^&&**(())_)(**&^^%$%$#@!#$%^&*()_++_)()(*&*^^%$#$#@!!@@#$%^&*())_(&^%$
Και τώρα πως περνάει η νύχτα;;;
Μου λες;;;;
Αυτοκτονείς η δεν αυτοκτονείς;;;
Γλυκιά αυτοκτονία!!!
Γλυκό βασανιστήριο!!!!

roundel είπε...

*I Love Ski Jumping*
Σευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και καλώς όρισες στο σπιτικό μου:)

Όμως δε κατάλαβα τι θέλεις να γράψεις σε σένα και τι απάντηση θέλεις από εμένα...

Στείλε μου μαιλ...
roundelino@gmail.com

roundel είπε...

*jtv*
Μια αναστάτωσης βλέπω...
Αχ ωραία είναι αυτά!
Τι να κάνετε μεσιέ;
Γιατί δηλαδή εμείς που τα γράφουμε τι κάνουμε;
Χι!

φιλί σας...

Ανώνυμος είπε...

Hey Roundy :))
Αυτό ήταν passion tango!!!!!
EΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!!
Τα σέβη μου για τη γραφή και το τάγκο :)))


φιλιά και καλή εβδομάδα:))

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

ναι! ναι!

ας χορέψουμε επιτέλους!!!!

Ανώνυμος είπε...

Σε απολαμβάνω από τη γαλαρία... Κατάκοπος μεν αλλά δεν μπορούσα να μη περάσω να σε δω...
Και η τύχη μού φύλαγε να σε πετύχω να χορεύεις...
Μερικές φορές η τύχη μάς παίζει παράξενα παιχνίδια...

Ανώνυμος είπε...

υπέροχο
φλογερό
ξεχειλίζει από .. πάθος

αυτό από μένα!! για να συνεχίσεις το χορό!!

roundel είπε...

*me :)*

Βγαλμένο από τα πιο κόκκινα που έχω!

Σευχαριστώ!

Καλή εβδομάδα...
φιλία

roundel είπε...

*ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ*

Χορευαμε, χορευουμε και θα χορευουμε λύχνε μου, γιατί αυτό μας κάνει να ανταλάσουμε πνοές...

φιλία

roundel είπε...

*bd*
Φανερώθηκες όμως και αυτό δείχνει μεγάλο θάρρος!

Αυτά τα παιχνίδια δεν τα παίζει η τύχη, βγαλμένα από αλλόυ είναι και εσύ το ξέρεις καλύτερα από εμένα.

roundel είπε...

*Silena*

Ο χορός συνεχίζεται...ή αλλιώς παρατεταμένη αυτοκτονία!

Σε φιλώ:)

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Αφιερώνω σε Σένα:

θα χορέψεις μαζί μου-;-

Κοίτα-!-
έχω κλειδώσει
τις σκιές
έξω απ' την κάμαρη

Έχω κλειδώσει και
τα κλειδιά
Τις σκιές τους
τις έκαψα
...παραδομένες στην πυρά

Άφησα έξω
ουρανό να
στάζει δάκρυα -
της νύχτας
τα σκοτάδια

Ξεφύλλισα
το θόλο μας
κι έσπειρα
στις σελίδες του
αστέρια και φεγγάρια

Έχουμε ήχο -
τη βροχή που
στάζει απ'
τα μάτια μου

Θα γονατίσω
να φτάσω
τ' ακροδάχτυλα
των ποδιών σου -
ένα φιλί ν' αφήσω
δικό σου θεμέλιο..

Ζύμωσα χώμα
κι έφτιαξα γιορτή
εκεί που
γλύστραγε η άμμος
και βούλιαζε
στο κύμα

Πριν
είχα αδειάσει
τα κουρέλια
του κόσμου μας -
τα γκρέμισα και
γυρισμό δεν έχουν

Κοίτα
εγώ δεν είμαι ποιητής
να καρφωθώ στα ξύλα
και να συλλαβίζομαι..
στροβιλίζομαι
με τις φλόγες
και τον άνεμο

Να γκρεμίσω θέλω
και να χτίσω

Γι αυτό σου λέω
λοιπόν...
χορεύεις μαζί μου-;-

Αγκαλιά!!!

roundel είπε...

Το θυμάμαι θεά μου αυτό το ποίημα!
Σευχαριστώ πολύ...
Φυσικά και θα χορέψω μαζί σου, ποτέ δε λέω ναι σε ένα χορό!

φιλιά:)

~reflection~ είπε...

Ξέρεις ποιο είναι το πιο δύσκολο κομμάτι σε ένα Χορό, Υπέροχο Κορίτσι?..

Το πρώτο μετέωρο Βήμα...

αν γίνει αυτό ξετυλίγεται η Μουσική Ύφασμα στο κορμί σου και Γυμνή αφήνεσαι στην αποπλάνηση του Συγχρονισμού που λέγεται Ερωτικό Τανγκό στο διάδρομο των αισθήσεων....

χόρευε μάτια μου..

σε ακολουθω....


φιλι...νοτα που χάθηκε στο Βελούδο της Αφής σου.....

roundel είπε...

*~reflection~*
Το πρώτο μετέωρο βήμα...
Μάλλον έχω ανάγκη για σίγουρα και σταθερά βήματα!
Τα μετέωρα βήματα έχουν και μετέωρα βλέματα που δε ξέρω αν είμαι σε θέση να αντέξω τώρα...
Ζητάω πολλά το ξέρω!

Καταλαβαίνω όμως πως το εννοείς...

φιλια στροφές

~reflection~ είπε...

Ο Χορός μόνο μετέωρος είναι....

σταθερά βήματα σημαίνουν παρελαση μπροστα στους επισήμους και ΔΕΝ τα προτίμησα Ποτέ.....

φιλι..... σαν μουσική που ακομη παιζει......

roundel είπε...

*~reflection~*
Ε όχι και παρέλαση! Ποτέ μου δε τη χώνεψα, ούτε τους επισήμους!

Το μετέωρο που εννοείς το ζω και είναι πανέμορφο, το μετέωρο που εννοώ εγώ δε θέλω να ζω!

Έχει διαφορά τα βήματα να είναι μετέωρα από έρωτα που έτσι και αλλιώς σε κάνει να μην ορίζεις, από το να είναι μετέωρα γιατί ενώ ποθούν κάτι τους σταματάει να το ζήσουν...αυτό μπερδεύει λίγο!

Δικαιοπολης είπε...

Τανγκό! σαν δυο ηλεκτρόνια που περιφέρονται αντικριστά πριν συντριβούν από την "έκρηξη τ΄ "ατόμου" !

Τι Δράμα κι αυτό! να ξέρεις εκ των προτέρων, ότι μετά την εκπνοή της έκστασης του πάθους υπάρχει το κενό.

Άιντε βίρα στο ψάξιμο, τ΄ ανούσιου, της συνουσίας, κι όλοι κάργα νταλκά μπροστά τ ανέφικτο του έρωτα ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ.

Κι αν τα βήματα δεν ξέρεις, μπαίνοντας στο χορό με κάθε στραβοπάτημα όλο και κάτι μαθαίνεις.

ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ ΠΑΛΙ!!!

roundel είπε...

*Δικαιοπολης*
Και όσο μαθαίνεις, όλο και κάτι υπάρχει ακόμα να μάθεις...

Ίσως τελικά η καταστροφή να φέρνει δημιουργία και όχι ο ίδιος ο έρωτας. Αφού όλοι οι καλλιτέχνες τα πιο αξιόλογα έργα τους τα έφτιαξαν μέσα από καταστάσεις "πόνου".

Όμως όσο υπάρχουν σπίθες, με ένα χορό θα ανάβουν φωτιές...άλλες θα μας ζεσταίνουν και άλλες θα μας καίνε!

Καλώς ήρθες:)