Ωραία είναι η άτιμη η ζωή! Μας παιδεύει καμιά φορά αλλά ακόμα και η απογοήτευση κρύβει μέσα της τη γοητεία. Χωρίς να νιώθεις, να γοητεύεσαι και να απογοητεύεσαι δεν υπάρχεις. Φιλιά!
Σε νησί??? Το δικό μου εννοείς??? χαχαχα...Τυχερή... *θα συμφωνήσω με το φεγγάρι. ΥΠΑΡΧΩ και μέσα απο τα θλιμμένα συναισθήματα. Είναι ενδειξη ζωής...Όλα μαζί όμως θλιμμένα και ευχάριστα ειναι ΖΩΗ. Γοητευτική η άτιμη...
Δεν είναι υπέροχα το χειμώνα στο νησί; Μολυβένιος ουρανός, μολυβένια θάλασσα. Να κάθεσαι στη τζαμαρία και να γράφεις ενώ έξω λυσσομανάει ο άνεμος και τα κύματα σκάνε με μανία στα βράχια...
*Margo* Βέβαια.... φυσικά και θα καταλάβαινες όλοκληρη την ανάρτηση...αφού σε νησί μένεις! Αυτές τις πεζούλες των νησιών τις λατρεύω, ακόμα και όταν είμαι με παρέα, κλέβω λίγα λεπτά για να μείνω με τον εαυτό μου κάτω από τον ήλιο, όπως στη φωτό της ανάρτησης!
*tovenito* Γενικά αυτό το άλμπουμ των άνεμος είναι υπέροχο, λέγεται "χρυσός λόγος" και είναι όλο "δύσκολο"...
Τον χειμώνα στα νησιά δε ζουν πολλοί άνθρωποι, είναι γεγονός αυτό, αλλά η μοναξιά δεν έχει να κάνει με την ποσότητα του κόσμου, άλλωστε άνετα μπορείς να είσαι ανάμεσα σε 100ανθρώπους και να νιώθεις μόνος...
Όχι δε μου αρέσει να είμαι μόνη μου...όμως εξακολουθώ να θέλω τις στιγμές μου, και αυτές οι στιγμές πάνω στη πεζούλα με θέα τον χαμό είναι ότι πρέπει για να αξίζει να υπάρχεις!
31 σχόλια:
Δεν υπάρχεις απλά...
Όλα όσα γραφείς αποδεικνύουν πως ζεις!!!
Χειμώνα και νησι διαβάζω, υπέροχος συνδυασμός.
Φιλάκια roundelaki μου...
Αυτό είναι ο Χειμώνας στο νησί, να ξαπλώνεις κάτω από τον ήλιο, να μυρίζεις θάλασσα παντού, να μένεις με τον εαυτό σου και να αγαπάς!
Υπέροχο!!!
Ηλιόλουστη καλημέρα:)
με μια λέξη θα έλεγα...
ΖΩ!!!!!
αυτό εξαιρετικά για σένα
Όσο μπορώ να αισθάνομαι.. υπάρχω! :)
Απλές λέξεις, οι οποίες στην σωστή σειρά μπορούν να μας κάνουν να νιώθουμε ζωντανοί!!!!!!
Την καλημέρα μου!
Όμορφα που ακούγεται!
Καλημέρα!
Ωραία είναι η άτιμη η ζωή!
Μας παιδεύει καμιά φορά αλλά ακόμα και η απογοήτευση κρύβει μέσα της τη γοητεία.
Χωρίς να νιώθεις, να γοητεύεσαι και να απογοητεύεσαι δεν υπάρχεις.
Φιλιά!
πληγωνομαι.. ποναω.. αρα υπαρχω !!!
να υπάρχεις μόνο δεν σου αξίζει...
να ζεις ολόφωτα σου πρέπει...
Άρα, " δεν άνθισες επί ματαίω "!!!
Καλώς και αισιοδόξως σ' ανταμώνω!
δύσκολο τραγούδι και δεν το γνώριζα!
χειμώνας σε νησί μου ακούγεται και λίγο μοναχικό, ερημιτικό και δύσκολο να το αντέξεις!
Σε νησί??? Το δικό μου εννοείς??? χαχαχα...Τυχερή...
*θα συμφωνήσω με το φεγγάρι. ΥΠΑΡΧΩ και μέσα απο τα θλιμμένα συναισθήματα. Είναι ενδειξη ζωής...Όλα μαζί όμως θλιμμένα και ευχάριστα ειναι ΖΩΗ. Γοητευτική η άτιμη...
Ο χειμώνας .. η δυσκολία
το νησί .. το ακραίο της δυσκολίας
η αγάπη .. το κλειδί
Καλό σου βράδυ
Δεν είναι υπέροχα το χειμώνα στο νησί; Μολυβένιος ουρανός, μολυβένια θάλασσα. Να κάθεσαι στη τζαμαρία και να γράφεις ενώ έξω λυσσομανάει ο άνεμος και τα κύματα σκάνε με μανία στα βράχια...
*Lilium*
Και σε σκεφτόμουν αυτές τις μέρες λουλουδάκι μου, δεν έχω περάσει από το σπιτικό σου καθόλου...θα έρθω όμως σήμερα!
φιλιά πολλά:)
*Margo*
Βέβαια.... φυσικά και θα καταλάβαινες όλοκληρη την ανάρτηση...αφού σε νησί μένεις! Αυτές τις πεζούλες των νησιών τις λατρεύω, ακόμα και όταν είμαι με παρέα, κλέβω λίγα λεπτά για να μείνω με τον εαυτό μου κάτω από τον ήλιο, όπως στη φωτό της ανάρτησης!
Υπέροχο είναι αυτό...
Τυχερή είσαι margo μου:)
*Silena*
Ζωή...
Smetimes, taste like honey...
Others πάλι....!
*ΕΚΦΡΑΣΟΥ*
Και όσο υπάρχεις θα αισθάνεσαι, μάλλον αυτά τα δύο πάνε μαζί...
*next_day*
Μα τελικά η απλότητα είναι αυτή που μας δίνει τα περισσότερα συναισθήματα, όλο το μυστικό κρύβεται στην αυθεντία!
Καλημέρα γλυκό κορίτσι:)
*50fm*
Και όμορφα βιώνεται...
Μεγάλη καλημέρα!
*AnD*
Είναι γιατί όλα τα θετικά δε θα υπήρχαν χωρίς τα αρνητικά τους!
Ευχή και κατάρα μαζί...
But thats life!
Καλημέρα
φιλιά
*❤*
Καλά τις περισσότερες φορές που συμβαίνει αυτό δε θέλω να υπάρχω, αλλά λέμε τώρα...
*ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ*
Ολόφωτα τι ωραία λέξη και τι ωραία αίσθηση!
φιλί λύχνε μου
*Sταυρούλα*
Κάθε άνθος έχει τον δικό του λόγο ύπαρξης!
Καλώς μας ήρθες:)
*tovenito*
Γενικά αυτό το άλμπουμ των άνεμος είναι υπέροχο, λέγεται "χρυσός λόγος" και είναι όλο "δύσκολο"...
Τον χειμώνα στα νησιά δε ζουν πολλοί άνθρωποι, είναι γεγονός αυτό, αλλά η μοναξιά δεν έχει να κάνει με την ποσότητα του κόσμου, άλλωστε άνετα μπορείς να είσαι ανάμεσα σε 100ανθρώπους και να νιώθεις μόνος...
Όχι δε μου αρέσει να είμαι μόνη μου...όμως εξακολουθώ να θέλω τις στιγμές μου, και αυτές οι στιγμές πάνω στη πεζούλα με θέα τον χαμό είναι ότι πρέπει για να αξίζει να υπάρχεις!
*kovo voltes...*
Έχεις δικό σου νησί;
Να με καλέσεις οπωσδήποτε!
Η φώτο στη Σίφνο...
*meggie*
Πάντα η αγάπη είναι το κλειδί!
Δύσκολα να τη βρεις, αλλά αν κοιτάξεις καλά τριγύρω, είναι παντού!
Την αγάπη μου:)
*bd*
Τέλεια περιγραφή...
Ωραία η συννεφιά, ωραίος και ο ήλιος όμως και μάλλον αυτές τις μέρες τον έχω ανάγκη!
Αχ αυτά τα κύματα μπροστά από τη τζαμαρία...πόσα μυαλά έχουν ταξιδέψει!
Έτσι νιώθω τη Θεσσαλονίκη μου...;)
Και η Σίφνος, κούκλα...
*kovo voltes...*
Ωραία να αισθάνεσαι έτσι τον τόπο που μένεις! Εγώ πάλι δε μπορώ να πω το ίδιο για την Αθήνα...
Δημοσίευση σχολίου