Θανάσης Παπακωνσταντίνου ~ Αερικό
Όλα του κόσμου τα πουλιά όπου κι αν φτερουγίσαν,
όπου κι αν χτίσαν τη φωλιά, όπου κι αν κελαηδήσαν,
εκεί που φτερουγίζει ο νους, εκεί που ξημερώνει,
μαργώνουν τα πουλιά της γης κι ούτ' ένα δε ζυγώνει.
Σαν αερικό θα ζήσω, σαν αερικό.
Ανάσα είναι καυτερή και στέπα του Καυκάσου
η σκέψη που παραμιλά και λέει τα όνειρά σου.
Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει,
ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει.
όπου κι αν χτίσαν τη φωλιά, όπου κι αν κελαηδήσαν,
εκεί που φτερουγίζει ο νους, εκεί που ξημερώνει,
μαργώνουν τα πουλιά της γης κι ούτ' ένα δε ζυγώνει.
Σαν αερικό θα ζήσω, σαν αερικό.
Ανάσα είναι καυτερή και στέπα του Καυκάσου
η σκέψη που παραμιλά και λέει τα όνειρά σου.
Όσες κι αν χτίζουν φυλακές κι αν ο κλοιός στενεύει,
ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει.
υ.γ. Τα πουλιά πετούν και βρεγμένα...
29 σχόλια:
τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας ..
έτσι γεννήθηκε η meghann-meggie ..
και μην κοιτάς που κοιτάζει προς τα κάτω .. αλήτισσα μεγάλη είναι ..
(κάτι μας τρυγιρίζει ε;)
φιλί
υπέροχο, μου αρέσει κι από τη φωνή της Μελίνας Κανά, αλλά από το δημιουργό του, είναι ονειρικό..
μια καλημέρα από μένα
Η ομορφια μεσα μας, οι πραγματικές ανθρωπινες σχεσεις δεν φυλακίζονται ποτέ... ποτέ....
Καλημέρα με πρωινό φιλί!!!
ΜΕ αφιέρωση Καρδιάς.....
ΑΕΡΙΚΟ
Δικό σου σχήμα..
χρώμα χροιάς της Φωνής σου ..
θερμοκρασία ανάσας ..
και ένα αέρινο πέρασμα από τα σοΚάκια μου να αναστατώνει κάθε φορά
τις Συγκινήσεις.....
"Πιάσε με" - Υγρό ψιθύρισμα..... λαχανιάζω πίσω σου....
μα δε σε φτάνω....δεν βλέπεις?...
γιατί ΞεΣηκώνεις τις Καταδιώξεις μου,
όταν αδυνατούν να κλείσουν στα χερια τους το Φως της Μορφής σου?....
Φιλάκι....Σπίθα που φυλακίζει στη σκιά το σχήμα σου..... αερικο.....αιώνια Ασύλληπτο και τόσο Ποθητής Αφής...
τα πουλιά δεν πετούν χωρίς φτερά...
ο νους μας και τ' αερικά πετάνε πάντα... με φτερά ή με χωρίς...
ω ω ω... ας μην χαθούν οι λίγοι τόποι... που έχουν για να επιστρέφουνε...
αλητης νους..
αγαπημενο τραγουδι..
;)))*****
"ο νους μας είναι αληταριό που όλο θα δραπετεύει"
Αυτό μόνο...
Σου αφήνω αληταριό φιλί...
Απο τα πιο αγαπημένα μου...Τόσο μα τόσο "λεύτερο" τραγούδι. Και σου ξαναθυμίζω τους νέους στίχους του Θανάση "και τα παρτάλια οι σκέψεις μας πειρατική σημαία. Όλα σταβά γινήκανε και όλα είναι ωραία...". Ελευθερία...;))
Καλό Σ/Κ να'χεις αερικό...
Πήγα να σε πιάσω, μα μου ξέφυγες.
*meggie*
Αλήτισσα και από τις σπάνιες μάλιστα!
Και τα πουλιά δεν είναι συνέχεια στον αέρα, πατάνε και έδαφος ή σε κανένα γυμνό κλαδί!
Φευγιό μας τριγυρίζει!
φιλιά
*Silena*
Η Μελίνα δε ξέρω, μια μου αρέσει μια όχι, ακόμα δεν έχω προσδιορίσει!
Καλησπέρες...
*Lilium*
Φυλακίζονται μόνο αμα το θέλουμε λουλουδάκι γιατί ομορφιά που δε μοιράζεται είναι ομορφιά κρυμμένη που γρήγορα μαραίνεται!
φιλιά σου
*~reflection~*
Υπέρχο θα το αναρτήσω στο πέρασμα πάνω πάνω να το βλέπω συνέχεια! Μου επιτρέπεις?
Σευχαριστώ πολύ!
φιλιά πολλά
*ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ*
Χμ οι τόποι για να επιστρέφουν! Τι σημαντικό και αυτό! Όλα τα πετούμενα όμως, όπως και η σκέψη πάντα βρίσκουν ένα τόπο για να επιστρέφουν!
φιλιά βροχερής καλημέρας λύχνε μου!
*❤*
Μεγάλο αληταριό!
φιλιά
Αερικα,
ψυχες του ονειρου
ξωτικα
σαν τις σκιες
του φεγγαριου
στο αγνωστο
να δραπετευεις
-
*bd*
Έτσι ακριβώς!
Ανταποδίδω...
*kovo voltes...*
Όχι ρακόμελα...τσιπουρόμελα!
χαχαχαχα
Έχεις δει τις φωτό που έχω επάνω; Θα δεις πολλές από το Σχολαρχείο!
και δες και αυτά...
http://paramountrealities.blogspot.com/2010/04/blog-post_09.html
http://paramountrealities.blogspot.com/2010/08/blog-post_25.html
http://paramountrealities.blogspot.com/2010/09/blog-post_26.html
http://paramountrealities.blogspot.com/2010/09/blog-post_04.html
http://paramountrealities.blogspot.com/2010/11/blog-post.html
Το δευτερο μου σπίτι είναι αυτός ο τόπος...
Την επόμενη φορά που θα πας επάνω ειδοποίησε με να σε στείλω στη γιαγια στο καφενείο λίγο μετά τη πλατεία να σου φτιάξει λεμονάτο μοσχαράκι να κλαίς!!!!
Άκου ρακόμελα στη πλατεία και φαγητό στα 5φ!
φιλιά πολλά μεγάλα πλατανόφυλλα;)
*Γουΐκα*
Εδώ είμαι πετάω γύρω σου:)
*Velvet*
Όμορφή και αέρινη η παρουσία σου βέλβετ μου:)
Σευχαριστώ...
Πολύ αγαπημένο τραγούδι όπως τα περισσότερα του Παπακωνσταντίνου. Δες και αυτό που μόλις είδα και άκουσα σε φίλο blogger που δημιούργησε και το video.
http://a-kakies.blogspot.com/2011/02/blog-post_26.html
Roudel σου το έχω πει και άλλη φορά όμως θα στο γράψω ξανά. Μου αρέσουν πάρα πολύ οι φωτογραφίες σου όπως και ο χώρος σου εδώ μέσα γι αυτό και μένω για πολύ απολαμβάνοντας την αισθητική σου σε όλα. Ευχαριστώ για την ομορφιά που μας χαρίζεις..
Να σαι καλά!
Με τσάκισες.....
Το ξέρεις ότι έχεις αποκτήσει ένα κομμάτι ευτυχίας έ? Όνειρο μου είναι να έχω ένα σπίτι σ'αυτό τον παράδεισο...Τυχερή! Κάποια στιγμή ίσως ανταμώσουμε στον πλάτανο για τσιπουρόμελα!! ;))
*Margo*
Βέβαια ο οδοιπόρος, από τις αγαπημένες παρουσίες στη μπλογκοσφαιρα!
Χαίρομαι πάρα πολύ για αυτά που μου λες! Δε φαντάζεσαι πόσο πολύ! Εγώ ευχαριστώ για τη ζεστή σου παρουσία:)
*kovo voltes...*
Να είναι καλά οι γονείς μου βολτίτσα! Φέτος είχα πει ότι θα ανεβαίνω κάθε μήνα αλλά δε τα έχω καταφέρει, έχω να πάω από τον Νοέμβρη!
Βεβαίως να βρεθούμε, θα χαρώ πάρα πολύ, ειδικά αν γίνει κάτω από τα πλατάνια και τις καστανιές!
Αχ ωραία...
Δεν πιάνεται αυτό το τραγούδι..
:-)
*Γιώργος, Στιχο-Μυθία*
Γιαυτό είναι όμορφο;)
Α ρε κοπέλι, έγραψες πάλι...
Theorema,
φιλί:)
Ανώνυμος....
Αυτή είναι η πρώτη επίσκεψή μου μου φορά εδώ. Βρήκα τόσα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα στο blog σας, ειδικά τη συζήτησή του. Από τους τόνους των σχολίων στα άρθρα σας, υποθέτω ότι δεν είμαι ο μόνος που έχουν όλα την απόλαυση εδώ! Συνεχίστε την καλή δουλειά.
Ανώνυμε,
δε ξέρω γιατί αλλά και τα δύο σχόλια που μου έχεις γράψει δεν εμφανίζονται στο μπλογκ. Σευχαριστώ για τα καλά σου λόγια τα οποία με τιμούν και μου δίνουν ώθηση και χαρά! Να είσαι καλά...:)
Δημοσίευση σχολίου