Άνοιξη...άνοιξα...;)

  

   Η ζωή μου, ζωγραφίζει κύκλους γύρω μου και γω κύκλους γύρω από εκείνη, έτσι ολόγυρα αφήνουμε χρώματα που μπλέκονται μεταξύ τους και φτιάχνουν αποχρώσεις, σαν εκείνες της θάλασσας, σαν εκείνες τ' ουρανού και των δέντρων. Οι φίλοι μου σχηματίζουν κύκλους γύρω από μένα και γω γύρω από εκείνους, οι αποχρώσεις μεγαλώνουν και γίνονται ζωή, μικρότερη ή μεγαλύτερη, ομορφότερη, φωτεινότερη, πιο σημαντική. Οι κύκλοι γίνονται παράθυρα και πόρτες για να δραπετεύουμε από τη πραγματικότητα, εκείνη βγάζει φτερά και πετάει σχηματίζοντας κύκλους πάνω από τις ζωές μας, κοροϊδεύει τον αέρα, ζηλεύει τα πουλιά, πλησιάζει τον ήλιο που δύει ένα θυμωμένο απόγευμα και χάνεται μέσα στις αποχρώσεις που εκείνος αφήνει πίσω του. Πίσω μας αφήνουμε πορείες κυκλικές σαν ένα βαλς του gonzales, άλλοι είναι μισάνοιχτοι και άλλοι ελλειπτικοί, άλλοι ολοκληρωμένοι, κλειστοί. Οι κύκλοι έχουν δική τους πνοή,  μερικές φορές επιστρέφουν στη στρογγυλή ζωή μας, να μας υπενθυμίσουν τι αφήσαμε πίσω μισό ή τι καταφέραμε να ολοκληρώσουμε, μας βοηθάνε να ανοίξουμε καινούργιους, ανάγκη μιας δικής τους αυτοπραγμάτωσης. Αυτός ο κύκλος που ζω μαζί σου, άραγε κλείνει ή μεγαλώνει; Βάζω να παίζει το soundtrack της Amelie, κλείνω τα μάτια μου και με φαντάζομαι καθισμένη κάτω από μια κερασιά, τα άνθη της να πέφτουν γύρω μου, στα μαλλιά μου, στα μάτια μου, στα χέρια μου, να χαμογελάω, να χαμογελάς, να χαμογελάμε. Σαν τότε που ακούγαμε το ίδιο soundtrack στο αυτοκίνητο, παρκαρισμένοι σε κάποια λεωφόρο, έτσι χωρίς λόγο, και νομίζαμε πως χιονίζει. Σαν τότε που έπαιζα το ίδιο βαλς  στο μαγαζί και πίναμε κονιάκ και έξω χιόνιζε...

υ.γ.(1) Η φωτο τραβηγμένη το Πάσχα στο Πήλιο...

υ.γ.(2) Έχω απευθείας μετάδοση από Κισσό, η Ματούλα πάνω στη μπάρα να τραγουδάει τη Φειρουζ, θεά, το μαγαζί στο τέλος θα το χρεώσουμε στον Μυστακίδη, το έχει σπάσει όλο!! Πόσο θα ήθελα να ήμουν εκεί...και φυσικά ζηλεύω αφόρητα!!

υ.γ.(3) Θα ήθελα ανατολή πάνω στη μάντρα 

σαν τότε που χάσαμε το πλατανόφυλλο!

υ.γ.(3) Δε το βλέπω να τελειώνει αυτή η ανάρτηση...

υ.γ.(4) Άντε νάνι τώρα ναι;

υ.γ.(5) Αχ...

Καλημέρες...