Parallel Realities...: El alma prende fuego...

Κυριακή 17 Μαρτίου 2013

Να απλά μερικές φορές μου λείπει εκείνη η Μυρτώ που πάταγε από συναίσθημα σε συναίσθημα και ανέβαινε στα σύννεφα...

υ.γ. Η φωτο τραβηγμένη στις Σπέτσες τότε που τα πατήματα ήταν εύκολα και μετά ένα σφηνάκι λευκή τεκίλα.

Ε.Σ είπε...: γαμώτο. ωραίο ειναι αυτο το "ανεβαίνω στα σύννεφα". στου ευχομαι πάλι συντομα *
Λ.; 17 Μαρτίου 2013 στις 3:05 μ.μ.
kovo voltes... είπε...: Κάπου εκεί είναι...Δε χάνονται εύκολα απο μέσα μας τέτοιες ομορφιές. Ίσως να αλλάζουν λίγο ρούχα, αλλά δε χάνονται...;); 19 Μαρτίου 2013 στις 6:18 μ.μ.
roundel είπε...: *Liz*
Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα' ναι!

Κάπως έτσι...
Ευχομαι το ίδιο και για σένα!

;); 20 Μαρτίου 2013 στις 3:14 μ.μ.
roundel είπε...: Βολτίτσα μου,

όχι δεν χάνονται αλλά δεν έχουν την ίδια δύναμη και ζωντάνια που είχαν κάποτε, που θα πάει όμως, πάλι δικά μας θα'ναι!

φιλιά; 20 Μαρτίου 2013 στις 3:16 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: http://www.youtube.com/watch?v=ezmlG3ay9sM; 26 Μαρτίου 2013 στις 1:28 μ.μ.