Ρε αυτό το βάρος που έχω μέσα μου, που τόσα θέλω να πω, που δεν θέλω όμως. Που απλά δε ξέρω τι να το κάνω. Που δε μπορώ να φτιάξω τη ζωή μου όπως τη θέλω και κάνω λίγα βήματα μπρος και πολλά πίσω και θέλω να φωνάξω και να φύγω μακριά.
Αξίζει το Φευγιό από το Βάλτο. Συνήθως εκεί μακριά μας περιμένει η Ζωή που θέλουμε, μα ποτέ δεν χτίζεται μόνη της. Ένα άδειο οικόπεδο θα βρούμε. Και το μόνο που χρειάζεται είναι στη διαδρομή να έχουμε αποφασίσει επιτέλους τί θέλουμε και τί όχι ώστε να σηκώσουμε το οικοδόμημα όπως μας αξίζει...
με σκέψεις, λέξεις και πράξεις που δικαιώνουν το.... Φευγιό...
Ίσως γι'αυτο φέτος περισσότερο κολυμπούσα παρά περπατούσα...Το θέμα είναι ότι εκεί που λες ότι τα πιο δύσκολα τα έζησες, έρχονται ακόμα χειρότερα. Τι ωραία που θα ήταν να συνεβαινε αυτό και με τα όμορφα :)
6 σχόλια:
Αξίζει το Φευγιό από το Βάλτο.
Συνήθως εκεί μακριά μας περιμένει η Ζωή που θέλουμε, μα ποτέ δεν χτίζεται μόνη της.
Ένα άδειο οικόπεδο θα βρούμε.
Και το μόνο που χρειάζεται είναι στη διαδρομή να έχουμε αποφασίσει επιτέλους τί θέλουμε και τί όχι ώστε να σηκώσουμε το οικοδόμημα όπως μας αξίζει...
με σκέψεις, λέξεις και πράξεις που δικαιώνουν το.... Φευγιό...
;-)
Θες να φωνάξουμε δυνατά να φύγειιιιιι????
Έλα εδώ μια βόλτα μάτια μου να πιούμε μια ρακί και να δεις πώς θα είσαι καλύτερα μετά, ε, ε, ε?
*μη μου σκας μικρή μου. Στιγμές είναι. Πάρ'το αλλιώς. Έχεις ζήσει πιο δύσκολα, να θυμάσαι...
Ο Δάσκαλός μου, μου έλεγε "τα πρώτα εκατό χρόνια είναι δύσκολα" :-)
Λίγο πάνω λίγο κάτω, κάπου ισορροπούμε και όσο μεγαλώνουμε από τα πολλά τα κάτω γινόμαστε πρώτοι στο κολύμπι ;-)
*~reflection~*
Είπες τόσα σημαντικά τόσο σύντομα!
Ενα μεγάλο χαμόγελο :)
*kovo voltes...*
Πολλές φορές θα ήθελα να ξεχάσω βολτίτσα. Και πάρα πολύ θα ήθελα να ήμουν εκεί και να πίναμε ρακές.
*Margo*
Ίσως γι'αυτο φέτος περισσότερο κολυμπούσα παρά περπατούσα...Το θέμα είναι ότι εκεί που λες ότι τα πιο δύσκολα τα έζησες, έρχονται ακόμα χειρότερα. Τι ωραία που θα ήταν να συνεβαινε αυτό και με τα όμορφα :)
Δημοσίευση σχολίου