Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Εγώ και συ μαζί....

  

  Αμυδρά θυμάμαι τη πρώτη φορά που σε είδα...Δεν έχει και τόση σημασία όμως. Μοιραστήκαμε πολλά το ίδιο θρανίο, τις ίδιες ανησυχίες, τα ίδια συναισθήματα. Πόσα κλάματα τότε, θυμάσαι; Τηλέφωνα με τις ώρες, κουβέντες με τις ώρες. Τσακωμοί και εντάσεις. Πόσες φορές μου έσπασες τα νεύρα και άλλες τόσες εγώ τα δικά σου.Αλύγιστες και οι δύο, στις φουρτούνες μια να κρατάς εσύ και την άλλη εγώ. Να πετάμε σωσίβια σωτηρίας η μια στην άλλη στα βαθιά. Στα δύσκολα και στα εύκολα μαζί. Σε αυτά που πονούσαν δίπλα..... Τα ταξίδια μας, που πάντα ήταν απρόσμενες περιπέτειες. Μαζί στις πρώτες μας δουλειές να κάνουμε ένα μαγαζί λίμπα. Αλλάζαμε, αλλάζουμε, μεγαλώνουμε..... Πότε ήμασταν μικρά κορίτσια που ψοφάγαμε για μια βόλτα το απόγευμα και πότε γίναμε ολόκληρες γυναίκες, ενήλικες. Μου λείπουν εκείνες οι εποχές ξεγνοιασιάς, χωρίς πολλές σκοτούρες, Θυμάσαι τα όνειρα που κάναμε τα βράδια λίγο πριν κοιμηθούμε, φτιάχναμε τον κόσμο στα μέτρα μας για να μη μας πονάει για να μη μας πληγώνει. Η απόλυτη αγκαλιά, το απόλυτο καταφύγιο η μια για την άλλη, μέχρι και τώρα. 
  
  Σήμερα είναι η μέρα σου, είναι η τιμητική σου, μπορείς να ζητήσεις ότι θέλεις, μπορείς να ονειρευτείς ότι θέλεις. Αυτοκολητάκι μου, σαγαπάω πάρα πολύ να μη το ξεχάσεις ποτέ. Σαν τη σημερινή μέρα πριν 27 χρόνια αντίκρισες για πρώτη φορά τον κόσμο και μας έκανες τόσο χαρούμενους όλους με τη παρουσία σου. Να είσαι πάντα καλά, να έχεις όλα τα καλά του κόσμου.....
Και γω θα είμαι για πάντα εδώ για σένα, είναι το μόνο 
πάντα που μπορώ να πω με σιγουριά. 
Χρόνια πολλά, χρόνια καλά κορίτσι μου : )



 Υ.Γ. Σ' αγαπάω φιλενάδα στο είπα?

7 σχόλια:

Unknown είπε...

Πραγματική φιλία...
Είναι ενα φαινόμενο που
σπανίζει στις μέρες μας.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά υπέρ,
θα μπορούσα να γράψω πολλά κατά.
Θα αρκεστώ όμως σε ένα...
Είναι ένα ανεκτίμητο δώρο ζωής.
Είσαι...και είναι τυχερή!!!

Χρόνια της πολλά καλά και ευτιχισμένα!!!

memy είπε...

"Σ' αγαπάω φιλενάδα στο είπα?"
Κι όμως δεν της το έχω πει...
Μου λείπει η κολλητούλα μου, εκείνη που μεγαλώσαμε μαζί,που παίξαμε μαζί, που τελειώσαμε το σχολείο μαζί, που περάσαμε μαζί τα δύσκολα, που χαιρόμασταν διπλά στη χαρά της κάθε μίας, που...
Η ζωή τα έφερε έτσι όμως και μια απόσταση μας χωρίζει πια...
Πάντα θα είναι στη καρδιά μου και ελπίζω να νιώθει πόσο την αγαπάω και μου λείπει...
Γιατί όπως είπε και ο jtv η πραγματική φιλία είναι ένα ανεκτίμητο δώρο ζωής...
Σ'αγαπάω φιλενάδα...

Υ.Γ. Χρόνια πολλά στην φιλενάδα σου και να είσαστε πάντα μαζί...

roundel είπε...

*jtv*
ακριβώς έτσι νιώθω και γω, τυχερή!
ευχαριστώ για τις ευχές σου!

*memy*
να της το λες πιο συχνά, να μη το ξεχνάς να της το λες. Και εμάς μας χωρίζει μεγάλη απόσταση αλλά προσπαθούμε να μη σκεφτόμαστε τα χιλιόμετρα. Αλλά σίγουρα μου έχει κοστίσει που δε την έχω εδώ.
σευχαριστώ για τις ευχές σου :)

55fm είπε...

Καλωσεβρήκα roundel!
Όμορφο το σπιτικό σου!
Με συγκίνησες με τη φίλη σου,είναι θησαυρός οι πραγματικές φιλίες!
Διατηρώ και εγώ τις φιλίες μου από το Δημοτικό,μεγαλώσαμε μαζί κάναμε παιδιά,μεγάλωσαν και αυτά,και είμαστε ακόμα μαζί.
Να είστε καλά!
Χρόνια της πολλά!

Μικρές ανάσες είπε...

Οι φιλίες αυτές είναι που αξίζουν...

Να χαίρεσαι τη φίλη σου και τη φιλιά σας!!!

IonnKorr είπε...

Roundel, καλησπέρα

Έχω εστιάσει πάνω σου. Δυσκολεύομαι πολύ. Αλλά θα βγάλω άκρη.

roundel είπε...

*50fm* + *Mικρές ανάσες*

Καλώς ορίσατε κορίτσια να είστε καλά και εσείς και να χαίρεστε τους φίλους σας :)

*Innkorr*

Με έχουν τυφλώσει τα φώτα κλείστα ρε παιδάκι μου, ένα πορτατίφ νομίζω φτάνει!
Πάρε τον χρόνο σου....