Ίσως τελικά ο ύπνος να είναι η πραγματική ζωή.//Τα όνειρα που κάνω με μάτια κλειστά είναι τα μόνα αληθινά.//Το σπίτι στη θάλασσα υπάρχει και μπορώ να πάω στην αυλή του πετώντας.//Οι δράκοι είναι φίλοι μου, όταν είμαι στεναχωρημένη πετάω στη πλάτη τους μέχρι την άκρη της γης.//Τα μανιτάρια είναι σπίτια που κατοικούν οι χαμογελαστοί άνθρωποι.//Στα όνειρα μου περπατάμε στη παραλία αγκαλιά και απλώνοντας το χέρι μας μπορούμε να αγγίξουμε τα αστέρια.//Εκεί μπορώ να κάνω την βαρύτητα να λιγοστεύει και με μια δρασκελιά πηδάω από βράχο σε βράχο.//Οι φόβοι μου είναι παιδιά που δεν φοβούνται τίποτα.//Μπορώ να κλείνω τα μάτια και να αφήνομαι χωρίς να πέσω.//Εκεί τα χρώματα είναι πιο ζωντανά το ίδιο και οι άνθρωποι.//
:)
4 σχόλια:
Μου άρεσε πολύ...
Και μενα που σου αρεσε ;)
Μεγάλη υπόθεση τα όνειρα.. Πανέμορφο το κειμενάκι σου.. :)
Κρίμα που δεν ξημερώνουν ποτέ αυτά μας τα όνειρα..
Τι κάνεις, όλα καλά?
Την καλησπέρα μου
:)
*Jade
Ποτέ μη λες ποτέ,η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις!
Το καλά είναι σχετικό...
:)
Δημοσίευση σχολίου